Recent heeft de Hoge Raad bevestigd dat een deelnameovereenkomst aan een tv-programma een arbeidsovereenkomst kan zijn.
Deelnemers aan het tv-programma de Gouden Kooi, kregen van producent Talpa voor iedere maand dat zij deelnamen een vergoeding van € 2.250,-. In de deelnameovereenkomst stond nadrukkelijk dat het een overeenkomst van opdracht was en geen arbeidsovereenkomst, alsmede dat de beschermende regels van het arbeidsrecht niet van toepassing waren. Op de bedragen zijn op last van de belastingdienst loonheffing en sociale premies ingehouden.
Na te zijn weggestemd (na 10 maanden) heeft een van de deelnemers een WW-uitkering aangevraagd. Het UWV weigerde de uitkering, waarna de deelnemer in beroep ging.
Recent heeft de Hoge Raad bevestigd dat de deelnemer recht heeft op een uitkering. Dit omdat er volgens dwingend recht sprake is van een privaatrechtelijke dienstbetrekking, oftewel een arbeidsrelatie. Dat partijen in de overeenkomst iets anders met elkaar hebben afgesproken, doet hieraan niets af. Van dwingend rechtelijke bepalingen mag immers niet afgeweken worden.
De Hoge Raad herhaalt in deze uitspraak haar standpunt dat bij het antwoord op de vraag of er sprake is van een arbeidsrelatie, niet relevant is wat partijen met elkaar hebben afgesproken, maar of er in de praktijk wordt voldaan aan de criteria die gelden voor het bestaan van een arbeidsovereenkomst. Deze criteria zijn: [1] persoonlijk verrichten van arbeid, [2] gezagsverhouding, en [3] loonbetaling. Bij de beoordeling hiervan dient rekening te worden gehouden met alle omstandigheden van het geval. In de situatie van de Gouden Kooi vind de Hoge Raad dat aan de criteria was voldaan.
Conclusie:
Indien er sprake is van het persoonlijk verrichten van arbeid, een gezagsverhouding en loonbetaling is er sprake van een arbeidsovereenkomst. Voor het bestaan van een arbeidsovereenkomst is niet van belang wat je met elkaar afspraak, maar hoe dit in de praktijk uitpakt.
Juridischesnelweg's Blog 